Odszedł nagle, niespodziewanie, po krótkiej ciężkiej chorobie.

 

Mariusz Makowski, historyk, muzealnik, społecznik, wieloletni Prezes i Członek Honorowy  Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, inicjator reaktywacji, po 80 latach,  Koła Macierzy Ziemi Cieszyńskiej w Grodźcu.

 

W 10 rocznicę zebrania założycielskiego Koła, 16 maja 2019 r.  uczciliśmy pamięć Zmarłego Mariusza  Makowskiego. Najpierw uroczystą Mszą Świętą w kościele p.w. św. Bartłomieja w Grodźcu, odprawioną przez Proboszcza Parafii ks. Andrzeja Szczepaniaka, a później na Grodzieckim Zamku, dzięki uprzejmości jego właściciela, Pana Michała Bożka. Jak silne więzi łączyły Zmarłego z Grodźcem, ile cennych inicjatyw dotyczących jego historii było autorstwa Mariusza, jakim był Człowiekiem i jak trudno będzie Go zastąpić, z wielkim wzruszeniem opowiadał pan Michał. 

Nie sposób opisać zasług ś. p. Mariusza dla grodzieckiego Koła. Był współautorem niemal wszystkich publikacji Koła, nie szczędził swych rad, dzielił się wiedzą i pomysłami, dzięki którym nasze spotkania z historią były ciekawe i gromadziły liczne grono zainteresowanych.  Hojnie dzielił się swą życzliwością i serdecznością, dlatego w Jego obecności było swojsko ale i majestatycznie. Odszedł, a my nie zdążyliśmy Mu za to wszystko dobro podziękować

.

W podobnym tonie wypowiadali się wszyscy, którzy w tym spotkaniu uczestniczyli, m. in. 

pani Bernadeta Łuszczewska – Gruszka, pan Ryszard Stanclik Prezes Towarzystwa Miłośników Jaworza oraz brat Zmarłego Leszek, który na koniec podziękował za ten wzruszający wieczór wspomnień, któremu towarzyszyły z ekranu zdjęcia upamiętniające działalność Mariusza Makowskiego na Ziemi Cieszyńskiej. 

 

Na koniec chciałabym przytoczyć fragmenty mowy pożegnalnej wygłoszonej przez Prezes ZG MZC

 p. Martę Kawulok  na uroczystości pogrzebowej ś.p. Mariusza Makowskiego:

„Kocham Cię Ziemio Cieszyńska, więc cóż mogę Ci dać? – to piękne wyznanie i proste pytanie przez lata towarzyszyło nieodżałowanej pamięci Kustoszowi Mariuszowi Makowskiemu. Choć dzieciństwo i młodość spędził w Katowicach, to gdy przybył na Ziemię Cieszyńską  związał się z nią na zawsze, oddając jej bez reszty swe serce, talent i czas. (-)

 

Życie Kustosza Mariusza Makowskiego, to było piękne życie, bogate, pełne pasji, niestety zbyt krótkie, ale niemal w całości poświęcone jego największej miłości – Ziemi Cieszyńskiej, powstałej – jak mówią – z uśmiechu Boga i wobec której miał jeszcze tyle planów… Był kontynuatorem myśli swego poprzednika, Prezesa Zarządu Głównego Macierzy Ziemi Cieszyńskiej: „…jesteśmy tu po to by wciąż iść przed siebie świadomi, że wszystko przemija z chmurami zaś przemijające utrwalić i donieść, by nieprzemijającym się stało gdy nas już nie stanie”. Te mądre słowa Leona Miękiny Mariusz Makowski przyjął jako duchowy testament i znakomicie realizował tę misję, przekazując dalej, kolejnym pokoleniom to piękne przesłanie.„Kocham cię, Ziemio Cieszyńska, więc cóż mogę ci dać?”